Opiekunem Akcji Katolickiej jest ksiądz Witold Gajda proboszcz parafii. Funkcję prezesa pełni pani Anna Borkowska, wiceprezesi to pani Teresa Stępień oraz pan Wacław Grądzki, skarbnikiem jest pani Janina Śliwka. Parafialny Oddział powstał na początku 1997 roku. Zebranie założycielskie odbyło się 9 marca 1997 roku. W dniu 15 kwietnia 1998 roku Oddział został zarejestrowany otrzymując numer 21/16.

Działając zgodnie ze Statutem Akcji Katolickiej Diecezji Warszawsko - Praskiej nasz Oddział prowadzi następującą działalność o charakterze ciągłym:

• coroczne przygotowanie i przeprowadzenie czuwania przed świętem Chrystusa Króla; 
• udział w prowadzeniu Oratorium dla dzieci z rodzin ubogich; 
• coroczne przygotowanie i przeprowadzenie festynu z okazji Dnia Dziecka oraz Zabawy Choinkowej; 
• wspomaganie finansowe wyjazdów dzieci na kolonie letnie i zimowe organizowane przez parafię; 
• rozprowadzanie świec Caritas przed Świętem Wielkiej Nocy i Bożego Narodzenia oraz rozprowadzanie świec przed uroczystością Matki Bożej Gromnicznej; 
• organizacja pielgrzymek jednodniowych dla parafian. 

 Nasz oddział bierze czynny udział w akcjach zbierania podpisów w związku z problematyką wartości chrześcijańskich w życiu społecznym. 

 Członkowie biorą czynny udział w obchodach wydarzeń historycznych o charakterze patriotycznym. 

 PATRONI AKCJI KATOLICKIEJ

 ŚWIĘTY WOJCIECH był to mąż święty i wielki nie tylko z modłów i umartwień, lecz z czynów wielkich, pełnych doniosłości historycznej. Był politykiem kościelnym na europejską skalę. Głosu jego słuchano nie tylko w rodzinnych Czechach, w spokrewnionej Polsce, ale w Niemczech, a nawet w Rzymie i w Paryżu.

Urodził się u schyłku pierwszego tysiąclecia, ok. 956 r. w Czechach. Kształcił się w szkole katedralnej w Magdeburgu na terenie Niemiec. Po nauce wrócił jako duchowny do Czech, a w 983 r., mimo iż miał dopiero 27 lat, został biskupem Pragi. Z racji na swoją bezkompromisowość w głoszeniu Ewangelii został wygnany przez mieszkańców Pragi i udał się do Rzymu, gdzie wstąpił do zakonu benedyktynów. Po kilku latach został jednak ponownie skierowany do Pragi. Głośny był jego spór w obronie chrześcijańskich niewolników wysyłanych do muzułmanów i ich wykupywanie z niewoli (kraje słowiańskie były wówczas ważnym źródłem niewolników). Ponownie został jednak wzgardzony przez swoich rodaków, a możni wymordowali większość jego rodziny.

Jakiś czas bywał Wojciech na Węgrzech, gdzie ochrzcił przyszłego króla Stefana I. Bywał na dworze cesarza niemieckiego Ottona III, którego był spowiednikiem, powiernikiem i doradcą. W czasie długich pobytów za granicą dał się poznać elitom ówczesnego chrześcijaństwa zachodniego jako człowiek wyjątkowej świętości. Młody cesarz Otton III, jak i papież Sylwester II mieli dla niego najwyższe uznanie. Wreszcie skierował swe kroki do Polski, zatrzymując się w Krakowie, w Opolu, a po przybyciu do Gniezna przyjęty został przez Bolesława Chrobrego z serdeczną gościnnością i czcią.

Jego celem nie był jednak pobyt na dworze księcia, a prowadzenie misji na północy, w kraju pogańskich Prusów. Udał się więc do Gdańska, gdzie przeprowadził masowy chrzest i rozkazał wycięcie świętego dębu, łodzią, osłaniani przez 30 wojów Chrobrego, Wojciech razem przyrodnim bratem Radzimem oraz prezbitrem Boguszą-Benedyktem dotarli do ziemi Prusów, najprawdopodobniej w okolicach Truso koło dzisiejszego Elbląga. Jednak już pierwsze spotkanie z Prusami okazało się niepomyślne, a misjonarze zostali zmuszeni do odwrotu. Kilka dni później, 23 kwietnia 997 roku we wsi Święty Gaj, niedaleko dzisiejszego Pasłęka, zostali zaatakowani. Św. Wojciech zginął śmiercią męczeńską.

Wykupione przez Bolesława Chrobrego za cenę złota zwłoki św. Męczennika złożone zostały najpierw w Trzemesznie, a potem w gnieźnieńskiej katedrze. Jego śmierć wywarła wielkie wrażenie w zachodnim chrześcijaństwie, dlatego już w 999 roku papież Sylwester II ogłosił Wojciecha świętym.

Przy jego relikwiach spotkali się w 1000 roku w Gnieźnie cesarz Otton III i Bolesław Chrobry - w obecności legata papieskiego. Zjazd Gnieźnieński miał zarówno znaczenie polityczne, gdyż zaowocował uznaniem państwa polskiego przez cesarstwo, jak i znaczenie kościelne, gdyż przy grobie św. Wojciecha została proklamowana pierwsza polska metropolia: Gniezno, w skład której weszły biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Arcybiskupem gnieźnieńskim został brat św. Wojciecha - Radzim.

Bł. Stanisław Starowieyski (1895 ? 1941) urodził się w Ustrobnej na terenie diecezji przemyskiej 11 maja 1895 roku. Poślubiwszy w Łabuniach w 1921 roku Marią Szeptycką, osiadł w Łaszczowie, na ziemi tomaszowskiej. Organizował stowarzyszenia młodzieży katolickiej w powiecie tomaszowskim oraz przyczynił się do powstania Sodalicji Mariańskiej Panów Ziemi Tomaszowsko-Zamojskiej. W 1932 roku został wiceprezesem a w 1935 roku prezesem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Lublinie. Od 1934 roku był szambelanem Ojca św. Piusa XI.

Zatrzymany przez bolszewików we wrześniu 1939 roku szczęśliwie uszedł z ich rąk. Aresztowany przez gestapo 19 czerwca 1940 roku, przeszedł cztery stacje drogi krzyżowej: Rotundą Zamojską, Zamek Lubelski, Sachsenhausen-Oranienburg i Dachau. W obozie koncentracyjnym Dachau dzielił się ostatnim kawałkiem chleba z potrzebującymi i nawrócił człowieka niewierzącego, który uważał go za świętego. Zmarł zamęczony w Dachau, 13 kwietnia 1941 roku w samą uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego

WARTO ZAJRZEĆ:

Akcja Katolicka w Polsce ? www.ak.org.pl

Akcja Katolicka diecezji warszawsko ? praskiej ? www.akdwp.pl

Diecezjalny Instytut Akcji Katolickiej archidiecezji warszawskiej ? www.warszawa.ak.org.pl

<< Spis grup parafialnych>>